Gisteren zouden we boodschappen doen, maar het kwam er niet van. En aangezien ik vanochtend een pyjama ochtend had beloofd en mijn kleine man van 4 er toch echt op stond dat dat doorging (“dat hadden we toch afgesproken mama”) hebben we het noodzakelijke en leuke maar gecombineerd: in onze pyjama naar de supermarkt.
“Maar mama, dat kan toch niet?”
Ik hoor de vraag en antwoord “maar wij bepalen toch zelf welke kleren we aan doen?” En terwijl ik het zeg hoor ik stemmen in mijn hoofd (“ja, het “hoort inderdaad niet”, “wat zullen mensen wel niet denken dat ik hem bij 2 graden in zijn pyjama meeneem om boodschappen te doen” enz. enz.).
In hoeverre conformeer ik mij aan “de norm” (wat die ook moge zijn). En ik zet door.
We gaan. Ik zie blikken, laat elk oordeel varen, en geniet van onze pyjama-party-boodschappen-moment. Het voelt als een kleine overwinning van mijn eigen beperkende overtuigingen op deze zondagmorgen!
Het is echt waar: “Out of your comfortzone is where the magic happens.”
Wat ga jij vandaag anders dan anders doen?